Laatste loodjes, en we weten allemaal dat die de zwaarste zijn. Frederik had de vroege shift en starte opnieuw degelijk met een eerste reeks van 95. Ineens lijkt het pistool echter 5 kg zwaarder. 94, 92, 9, 10, 8, 9,10, 9. Komaan je kan beter. Frederik rechtte opnieuw de rug en 10 werd de norm. Een 9 de uitzondering. Volharden tot het einde betekende opnieuw een sterke 565. Hiermee sloot hij een mentaal zware voorbereiding sterk af met een mooi tornooi. Proficiat!
Daan is duidelijk een Spr-boy. Daarom vond hij het leuk idee om met een rood bolletje, en bijhorende 8, zijn wedstrijd te starten. Om dan direct de ene dikke tien na de andere het scherm in te knallen. Reeksen van 103 en 102 verschenen alsof het niks was. Op het einde kon hij de concentratie niet meer top houden en liet hij hiermee wat punten. Niettegenstaande kon hij zijn tornooi ook afsluiten met een mooie 606,5. What a guy!
Zwoegen, zweten, afzien, vertwijfeling. De ene dag is de tien 4,5 cm, de andere slechts een speldekop groot. Hoe dan ook het is voor iedereen even groot. Het enige wat je dan kan doen is op de tanden bijten en doorzetten. Dat is hoe Ine haar wedstrijd bekeek. Mooie schoten werden afgelost met kleine negens maar uiteindelijk sloot ze haar tornooi toch af met een mooie 104,2. Ja, ze kan het nog altijd. We never give up.
Ondanks dat Sofie nieuwsgierig was in de prestaties van haar schietbuddy kon ze toch haar eigen schoten geconcentreerd afwerken. 311 na 30 schot had ze nog nooit behaald in een wedstrijd. En ja hoor. Dat besefte ze ook. Na een aantal mindere schoten besloten we toch eens uit de stand te komen om de gedachten wat weg te halen en te resetten. Opnieuw de stand in en de dikke tienen werden als vanouds gevonden. Zo sloot ze haar tornooi af met een evenaring van haar persoonlijk record met 619,4 en een internationaal selectiepunt. Way to go girl!
#PROUDTOBESPR