Dag 1 en bij het binnen gaan in de hal was de spanning meteen voelbaar. De een loopt wat zenuwachtig door de standen, een ander zit stil voor zich uit te staren en een derde hangt met trillende vingers zijn sportjasje over de stoel.
Gewoon uitvoeren waar je de laatste tijd op gewerkt hebt. Jaja. Simpel zolang je voor de ketting staat , maar zodra de standen worden betreden blijken de eenvoudige dingen niet meer zo evident.
Frederik mocht de spits afbijten en startte degelijk maar voelde zichzelf niet comfortabel staan. Het was wroeten en wringen maar nooit kwam dat super gevoel. Na een zware wedstrijd sloot hij toch af met 548.
In de namiddag betraden onze beide dames de arena. Was het een tekort aan zuurstof, de warmte of ook gewoon de te straffe wil om te presteren. Ook zij wisselden goede met minder goede schoten af maar mogen ook content zijn met hun resultaten. Ine schoot 611,5 en sofie behaalde 615,1.
Als club kunnen we zeker trots zijn op wat onze schutters presteren op internationale wedstrijden. Misschien zijn we soms zodanig verwend met hun mooie resultaten dat we dit alles als normaal beschouwen.
Morgen een nieuwe dag en een nieuwe kans. SPR 4 EVER.
Tekst van onze trainer/verslaggever ter plaatse Jan Gheleyns
